Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1610

Formy: lp M. młodzieniec; D. młodzieńca; C. młodzieńcowi; B. uż. żyw. młodzieńca; N. młodzieńcem; Ms. młodzieńcu; W. młodzieńcze; ~ lm M. uż. nosob. młodzieńce; D. młodzieńców; C. młodzieńcom; B. uż. osob. młodzieńców; N. młodzieńcami; Ms. młodzieńcach; W. uż. osob. młodzieńcy

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiKápłani moi olsnęli/ Pásterze moi (niechcąc wiedźieć że o dusze idźie) oniemieli: Stárcy moi zgłupieli/ Młodźieńcy moi zdźicżeli/ Corki moie ná wszetecżność się vdáły/ y wszyscy iednym zamysłem/ Bogá y prawdy iego zániedbawszy/ ná duszę się moię sprzyśięgli. SmotLam 2. Młodźieńcze/ ledwo co mow w twoiey spráwie/ iesli dwákroć spytány będźiesz/ niechay ma głowę odpowiedź twoiá: w wielu rzeczách bądź iáko nieuk/ y słuchay milcząć y pytáiąc: między Pány nie bądź bespieczny; á kędy są stárzy/ niewiele gaday. BirkOboz 74. Doszedł ten zacny Młodźieniec zmarły doskonáłość swoiey/ o ktorey ináczey rzecż nie może/ i dno to że żył dobrze/ bo zmarł pobożnie. SpiżAkt F. Pókim sobie był młodzieńcem, wszyscy mi zajźrzeli, A z wesela teraz mego wszyscy się naśmieli. ZbierDrużBar II 611.