Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *MUZUŁMANIN, MUSULMANIN, *MUZULMANIN

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1638

Formy: lp M. muzułman // musulman; musulmanin; B. uż. żyw. muzułmana; ~ lm M. uż. osob. muzułmani // musulmani; D. muzułmanów; C. muzułmanom // muzulmanom; B. uż. osob. muzułmanów // musulmanów; N. muzułmanami

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiPAnie moy (bo ten Tytuł własnie służy Tobie, Ktoregom też y ia sam Pánem obrał sobie, Y poddáństwoć, z inszymi, ślubowałem cáłe.) Nie Woynyć, ni Tryumphy, niosę okazáłe, Ktorycheś y iest pełen: coś Ty do pokłonu Przymuśił kárk Monárchy źimnego Tryonu, Y Musulmáninowi tákeś stánął w oku, Ze wolał niewstydliwie názad vmknąć kroku, A niż się z Twymi Woyski poznáć. OvOtwWPrzem 4. Zaden Muzułman nie będźie trapił Chrześćian/ y nie będźie z nimi sporki wiodł/ chybá w vczynnośći/ będźie się z nimi ludzko obchodźił/ y będźie się wstrzymywał od czynienia im wszelkiego gwałtu iákimkolwiek sposobem. RicWielJMon 117. Z muzułmanami I barbarami Przymierze lubią, Hiszpany gubią. ZbierDrużWir I 138. Listy donoszą, że na Dywanie Wielkim w przytomnośći Sułtana Wielkiego odprawionym Wezyr wielki remonstrował hanbę wielką ktoraby wyniknąc mogłá Porcie Ottomańskiey, ieżeliby na zawarćie pokoiu z Persami według kondycyi od Thamas Kulikana podanych zezwoliłá, y zę Sukcessa szczęśliwe tegoz Thamasa niepowinny Muzulmanom serca y animuszu ublizáć owszem bardziey do pomsty nad zdradliwemi Solennie zawartego Traktatu Wiarołomcami animowáć, dla czego zyczył y radził żeby w dobrey kointelligencyi z postronnemi Potencyami Chrześćiańskiemi zostawać, per cosequens byc in meliori Statu obrocenia wszystkich śił przeciwko Persom, żeby ich tym sposobem do Pokoiu z większym honorem y pożytkiem swoim a niżeli teraz przymusić. GazPol 82, 8. Wszyscy zá Machometa idący náuką, zwáć by się powinni, Máchometanámi, á oni sobie nomen speciale obráli názywaiąc się Musulman, to iest Práwowierny. ChmielAteny II 496.